تعهد طولانی؛
فیلمی زیباتر از آب روان


در روزگاری که فیلم ها اکثراً به یک سری افکت های سینمایی برای القای هیجان به بیننده خلاصه می شوند و احساسات بشری جایی در آنها ندارند، دیدن یک فیلم درست و حسابی روح آدمی را تازه می کند.


mathilde 1 

اسم اورجینال فرانسوی فیلم un long dimanche de fiancailles ست، نام انگلیسیش را a very long engagment و نام آلمانیش را هم Mathilde, eine große Liebe گذاشتند. حالا شما پیدا کنید پرتقال فروش را!

من اینجا از "تعهد طولانی" – که سعی کردم از نام انگلیسیش ترجمه کنم – استفاده می کنم. (آخه تقصیر من چیه که هر کشوری یه اسمی برای این فیلم گذاشته؟)

تعهد طولانی را چندوقت پیش دیدم. در اصل باید زودتر راجع بهش می نوشتم تا کسانی که خارج از ایران زندگی می کنند فرصت در سینما دیدنش را هم داشته باشند. امّا متأسفانه نشد. حالا هم فکر می کنم اکران فیلم دیگر تمام شده باشد. البته در ایران که قضیه به کلی فرق می کند و قبل از شروع اکران فیلم، در آنجا CD ش مدت هاست که دست مردم می چرخد. خوب پس همین الان هم همه شانس دیدن فیلم را دارند.

ژان پیر ژنه را از وقتی که شیفته ی فیلم بسیار زیبای آمِلی یا به قول خود فرانسوی ها le fabulex destin d'ame´lie poulain شدم می شناختم. اول فکر کردم شاید این فیلم کاری باشد برای ادامه ی آملی و تکرار موفقیت آن، که معمولاً چنین آثاری نه تنها به اثر قبلی خود شباهتی پیدا نمی کنند بلکه بر عکس بسیار لوس و بی مزّه از آب در می آیند. امّا خوشبختانه اشتباه می کردم و تعهد طولانی اثری بود مستقل و حتا بارها زیباتر و گیراتر از آمِلی. گویی که فیلم را با تمام سلول های بدنم احساس می کردم.

تعهد طولانی از معدود فیلم هایی ست که به جنگ جهانی اول می پردازد و یک دنیا عشق از ابتدا تا انتها در آن موج می زند و بیننده را بارها و بارها در خود فرو می برد:

" ماتیلد و مانِکِ جوان در روستایی آرام در جنوب فرانسه زندگی می کنند. جایی که واقعاً جا پای چپرهایش جا پای خداست! با شروع جنگ مانِک می بایست به خدمت سربازی اعزام شود تا مقابل آلمانی ها در جبهه های حق علیه باطل مبارزه کند. برای او بیشتر از شرایط سخت جنگ دوری از نامزد و معشوقه اش ماتیلد تحمل ناپذیر است. تا جایی که عمداً با گلوله ای خود را مجروح می کند تا بتواند برای استراحت به مرخصی برود و ماتیلد را بعد از ماه ها ببیند. اما از آنجا که جراحت تعمّدی فرار از خدمت به حساب می آمد، دادگاه نظامی با کمال افتخار مانِکِ هجده ساله را به اتهام خیانت به مام میهن و کوتاهی در مبارزه با دشمن قاصب به اعدام محکوم می کند. امّا حکم به خاطر حمله ی ناگهانی آلمانی ها فرصت اجرا پیدا نمی کند. بعد از پایان حمله هم تقریباً تمام گردان کشته یا مفقود شده اند و کمتر کسی اطلاعی از سرنوشت مانِک دارد....."


mathilde 2 

فیلم برداری اثر بسیار عالی ست و رنگامیزی صحنه ها مدام مرا به یاد تابلو های ون گوگ می انداخت. داستان فیلم هم به طور پلی فونیک در جریان است و پاسخ معمّا ها به روی پرسش های جدید باز می شوند. به هر حال خیال لو دادن داستان را ندارم و دیدن فیلم را با قاطعیّت به همه ی دوستان توصیه می کنم.

و کلام آخر، تعهد طولانی فیلمی ست برای به تصویر کشیدن زیباترین حس انسان و همینطور پلیدترین ساخته ی او:
عــشــق و جــنــگ

پ.ن.: اگر کسی از عزیزان نام فارسی بهتری برای فیلم سراغ دارد، لطف کند و به من هم بگوید. بعد از بحث های جالبی که در وبلاگ های خوابگرد، دریاروندگان و پاد ساعت گرد درباره ی ترجمه ی نام های فیلم و رمان شده بود، اهمیت نامگذاری درست بر من یکی که دیگر پوشیده نیست.