سیّاره
نه گله ای دارم و نه سپاسی
که تنهاترین شب های عمر خود را
در حضور حسی غم انگیز
که نه از غیر است و نه از خویش
به طلوعی تازه می گشایم.
نه گله ای دارم و نه سپاسی
که تنهاترین شب های عمر خود را
در حضور حسی غم انگیز
که نه از غیر است و نه از خویش
به طلوعی تازه می گشایم.
posted by .پدرام ر at 8:33 PM
2 Comments:
سلام.مطلب آدم برفیتو خوندم .خیلی قشنگ بود راستشو بخواهی از دیدن اسم وبلاگم بین لینکهایت متعجب شدم و خوشحال خوب همهیشه منتظر حضورت هستم.
خسته نباشی ، منتضر مطالب جدیدت هستم. خیلی زیبا مینویسی
Post a Comment
<< Home